آنطور که گفته می شود در تاریخ ایران فلسفه وجود دارد .
دقت کنید گفتم : «گفته می شود»!
و گفته با اثبات متفاوت است،
گفته ادعاست و ادعا می تواند درست نباشد.

می گفتم! می گویند: فیلسوف در تاریخ ایران وجود دارد !
پرسش: کدام فیلسوف و کدام فلسفه ؟
زمین را نگاه می کنند ، آسمان را نگاه می کنند چند اسم عجیب و غریب بیان می کنند .
باز می پرسیم: خوب اسم آنها را گفتید حالا بفرمایید: فلسفه آنها چیست؟ کتابی که مشخصا دیدگاه خود را بیان کرده باشند چیست؟ و دقیقا آنها چه می گویند؟
این بار اما؛ اول آسمان را نگاه می کنند! و بعد زمین را نگاه می کنند و دیگر نمی توانند !... و ام ام می کنند...
اگر نروند ساکت هم نمی نشینند و نیش زبان می زنند! حد آنها تا همین حد است جبر آنها همین هست که بپذیریم فیلسوف هست و فلسفه هم هست.
ما باید خفقان بگیریم!
بگذاریم وضع به همین منوال باشد و افق دید ما فراتر از این نرود.
تلخ است...
تلخ است اما واقعا ما در تاریخمان بجز استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی فیلسوف نداریم.

چرایی این نکته را خدمتتان عرض می کنم :
چطور می توان به یک نحله عرفانی و یا معاشقه ادبی فلسفه گفت ؟
چطور می توان به یک گردآورنده کشکول، مترجم و مفسر و یا ستاره شناس؛ فیلسوف گفت؟

پاسخ این است : خیر؛ هرگز به آنها نمی توان فیلسوف گفت .
فیلسوف باید نگاهش به جهان ، زایش و مرگ ، چرایی وجود و چرایی هستی و دلیل آزادی و ارزش انسانیت... را مشخص؛ بیان کرده باشد.
شما به من بگویید بجز استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی؛ کدام یک از مدعیان فلسفه در تاریخ ایران به این موضوعات، در کتاب و رساله ای همانند کتاب سرخ، پرداخته باشند؟

حقیقت آن است که "استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی" تنها فیلسوف تاریخ ایران است . تنها فیلسوفی که مکتب فلسفی اش مشخص است شفاهی هم نیست ! مکتوب است و محبوب.

نام مکتب فلسفی او : فلسفه اُرُدیسم
نام کتابش : کتاب سرخ
ستونهای فکری او بر پایه: عشق به گیتی ، انسانیت و آزادی بنا شده است.

باز هم در این مورد خواهم نوشت.

به نکات خیلی خوبی اشاره کردین خانم سرافراز
در ایران و برخی از کشورهای اطراف آن ، ترس از فلسفه توسط عده ای پمپاژ می شود که در واقع ترس از فهمیدن و آگاهی است.
نوشته شما عالی بود هر چند معتقدم صدای برخی از آدمهای کوته بین را بلند می کند.

سلام سمانه جان
چنانچه قبلا هم با هم صحبت کرده بودیم ترس از هزینه های سنگین بیان نظرات؛ موجب سکوت و خودسانسوری همه روشنفکران در تاریخ ایران شده است.
استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی در واقع یکی از شجاعترین اندیشمندان تاریخ ایران هست.
چون سکوت قابل توجیه نیست. اگر یک عالم دانا سکوت کند و به این شکل بمیرد با نادانی که هیچ نمی داند چه فرقی دارد؟
سمانه جان نوشته شما مورد تایید من هم هست.

حبیب فنی زاده نوشته است:نوشته شما عالی بود هر چند معتقدم صدای برخی از آدمهای کوته بین را بلند می کند.

ناراحت نمی شوم !
بقول پدر فلسفه اردیسم :
((((دشمنی و پادورزی، به آدم خردمند، انگیزه زندگی می دهد.))))